Page 442 - Statistical Yearbook Thailand 2013

พืชเศรษฐกิจที่สําคัญในป 2554 ไดแก ข าว มันสําปะหลัง ขาวโพดเลี้ยงสัตว สับปะรด ถั่วเหลือง ถั่วเขียว และ
ถั่วลิสง
พืช ป 2554 มีคํานิ ยามตรงกับปเพาะปลูก 2554/55 ไดแก ขาวนาป ขาวโพดเลี้ยงสัตว ถั่วเขียว ถั่วเหลือง
ถั่วลิสง สับปะรด
พืช ป 2555 มีคํานิ ยามตรงกับปเพาะปลูก 2554/55 ไดแก ขาวนาปรัง มันสําปะหลัง
สถิ ติการประมง ไดมาจากกรมประมง และองคการสะพานปลา
การประมงของประเทศไทย แบงออกเปน 2 ประเภท คื อ
การประมงน้ําจืด ประกอบดวย การจับจากแหล งน้ําธรรมชาติและการเพาะเลี้ยง สัตวน้ําจืดจับจากแหล งน้ํา
ธรรมชาติ ทํากั นในแหลงน้ําสาธารณะ อางเก็บน้ํา และบริเวณที่ ราบลุม มีน้ําทวมในฤดูฝน สวนการเพาะเลี้ยงในรูปฟาร ม
จําแนกประเภทเปนเลี้ยงในบอ นา รองสวน และกระชั ง
การประมงทะเล รวมถึงการเพาะเลี้ยงชายฝงซึ่ งเปนผลผลิตหลักของประเทศ การจําแนกสัตว น้ําทะเล ตามที่อยู
อาศัยและกลุ ม ดังนี้คือ ปลาผิวน้ํา ปลาหนาดิน และสัตวทะเลประเภทไมมีกระดูกสันหลัง หรือสัตวน้ํ าอื่น ๆ แหลงทําการ
ประมงของไทย กระทําทั้งในบริเวณอาวไทย และฝงทะเลอันดามัน สวนการประมงนอกนานน้ํา ไดแก แหลงประมงในนานน้ํา
สากล นอกฝงประเทศเพื่ อนบานในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต และภู มิภาคเอเชียใต สําหรับการเพาะเลี้ยงชายฝง ไดแก
การเพาะเลี้ยงในแหลงน้ํากรอยตามบริเวณพื้นที่ชายฝ ง ปากแมน้ํ า ลําคลอง และทะเลสาบ พื้นที่ที่น้ําทะเลทวมถึงบริเวณที่
ดอนชายน้ํา และปาไมชายเลนที่เสื่ อมสภาพ และบริเวณน้ําตื้นชายฝง
การประมงทะเล นับวามีการขยายตัวอยางตอเนื่อง โดยเฉพาะ การทําการประมงนอกนานน้ําไดเพิ่มมากขึ้น
เนื่องจากประเทศเพื่อนบานมีการผอนผันใหเรือประมงไทย เขาไปจับสัตวน้ํา โดยคิ ดคาธรรมเนียม หรือเขารวมทุนทําการ
ประมงกับเจาของทรัพยากร ตลอดจนพิจารณาจัดหามาตรการอนุรักษฟนฟู ประมงทะเลใหไดผล อีกทั้งการเพาะเลี้ยงชายฝง
ไดเขามามีบทบาทในการเพิ่มปริมาณสัตวน้ํ ามากขึ้น ตามลําดับ อาทิ เชน การเพาะเลี้ยงกุงทะเล โดยเฉพาะอยางยิ่งกุงกุลาดํา
สถิติการเกษตร การปาไม และการประมง 258