Page 353 - Statistical Yearbook Thailand 2013

สถิติรายไดและรายจายของครัวเรือน
สถิติรายได และรายจายของครัวเรือน ที่นําเสนอในบทนี้ ไดมาจากสํานักงานสถิติแหงชาติ
สํานั กงานสถิติแหงชาติ ไดเก็บรวบรวมขอมูลเกี่ยวกั บรายได และรายจายของครัวเรือนมาตั้งแตป 2500 เดิมใช
ชื่อวา การสํ ารวจรายการใชจายของครอบครั ว ตอมาในป 2511 – 2512 เปลี่ยนชื่ อเปนการสํารวจภาวะเศรษฐกิจและสังคม
ของครัวเรือน โดยทํ าการสํารวจทุกระยะ 5 ป จนถึ งป 2529 เนื่องจากสภาพทางเศรษฐกิ จของประเทศมีการขยายตัว อยาง
รวดเร็ว เพื่อใหรัฐบาลนําขอมูลไปใชเปนแนวทางในการกําหนดนโยบายแกปญหาความยากจน จึงได ใหทําการสํารวจทุก 2 ป
สําหรับป 2542 และป 2544 สํานั กงานสถิติแหงชาติ ไดดําเนินการสํารวจเปนกรณีพิเศษในภาวะวิกฤตทางเศรษฐกิ จ เพื่อให
มีขอมูลตัวชี้ วัดผลกระทบจากภาวะวิกฤตทางเศรษฐกิจ ที่มีตอสภาพความเป นอยูของประชากร และตั้งแตป 2549 สํ านักงาน
สถิติแหงชาติ ทําการสํ ารวจทุกป ทั้งนี้ในปที่เปนเลขคูจะจั ดทําทั้งรายได ค าใชจาย และหนี้สิ น สําหรับปที่เปนเลขคี่จะจั ดทําเฉพาะ
คาใชจาย
การสํารวจนี้ คุมรวมครัวเรือนสวนบุคคล ทั้งที่อยู ในเขตเทศบาล เเละนอกเขตเทศบาล ทุกจังหวัดทั่วประเทศ
ไมรวมบุคคลที่พักอยูในโรงแรม หอพัก โรงเรียนประจํา วัด กรมกองทหาร เรือนจํา สถานสงเคราะห โรงพยาบาล สถาบัน
อื่นๆประเภทเดียวกั นนี้ และครัวเรือนทูต ผูแทนต างประเทศ และผูอยูอาศั ยในประเทศไทยชั่วคราว
คาใชจายของครัวเรือน หมายถึง การใชจายเกี่ยวกั บ “สิ่งของหรือการบริการดานตาง ๆ” ที่จําเปนตอการ
ครองชีพที่ครัวเรือนตองซื้อ/จายดวยเงิน หรือไดมาโดยไม ไดซื้อ/ จาย (ผลิตเอง ไดรับความชวยเหลือจากบุคคลอื่น รัฐเปน
สวัสดิการจากการทํางาน หรือเบิกไดจากนายจ าง) ประกอบดวย ค าใชจายเพื่อการอุ   า ื่อ ุปโภคบริโภค ป ิโ เชน ที่อยูอาศั ย เครื่องแตง
บาน เครื่ องใชเบ็ดเตล็ด เสื้ อผา เครื่ องแตงกาย รองเทา ของใช/บริการส วนบุคคล เวชภัณฑและคารักษาพยาบาล การเดิ นทาง
การศึกษา การบันเทิง การอ าน และกิจกรรมทางศาสนา คาใชจายที่ไมเกี่ยวกั บการอุปโภคบริโภค า  า ี่ไ เ ี่ย ับ ุป ิโ เชน คาภาษี ของขวัญ
และเงินบริจาค คาเบี้ยประกันภัย คาสลากกินแบง ดอกเบี้ยจาย และคาใชจายอื่นๆ ที่ไม เกี่ยวกับการอุปโภคบริโภค และ
ค าใชจายอาหาร า  า เครื่องดื่ม ื่อ ื่ม และยาสูบู ไดแก อาหารทุกประเภท ( อาหารสด อาหารแหง อาหารสํ าเร็จรูป เครื่องปรุงรส ฯลฯ)
เครื่องดื่ม (มี/ ไมมี แอลกอฮอล) และยาสูบ (ยาเสน ยาฉุน หมาก ยานัตถ ฯลฯ)
ทั้งนี้ คาใช จายของครัวเรือน ไมรวม รายจายเพื่อการออมและสะสมทุน เชน เชาซื้อบาน ที่ดิน ของมีคาตาง ๆ และ
การประกันชีวิตประเภทสะสมทรัพย เงินสมทบกองทุนตางๆ เช น กองทุนบําเหน็จบํ านาญขาราชการ กองทุนสํารองเลี้ยงชีพ
เปนตน
รายไดของครัวเรือน หมายถึง “เงิ นหรือสิ่ งของ” ที่ครัวเรือนไดรับมาจากการทํางานหรือผลิตเอง หรือจาก
ทรัพยสิ นหรือไดรับความชวยเหลือจากผูอื่น ประกอบดวย รายไดประจํ า ป ํ ไดแก รายไดที่เกิดจาการทํางานหรือผลิ ตเอง เชน
คาจางและเงินเดือน กําไรสุทธิจากการทําธุรกิจ กําไรสุทธิจากการทําการเกษตร เปนตน รายไดจากแหลงอื่ น ๆ ที่ไมใชจาก
การทํางาน เชน เงินบําเหน็จ/บํานาญ เงินประโยชน ทดแทนตาง ๆ เงินชดเชยการออกจากงาน เงินและสิ่งของที่ไดรับความ
ชวยเหลือจากบุคคลภายนอกครัวเรือน/รัฐ/องค การตาง ๆ คาเชาที่ดิน บาน ดอกเบี้ย การซื้อขายหุน เงินปนผล เปนตน(รวม
คาประเมิ นคาเชาบานที่ครัวเรือนเปนเจาของและอยูเอง หรือที่ อยูอาศั ยที่บุคคลอื่นใหอยู ฟรี) และรายไดไมประจํา ไ ป ํา ไดแก
เงินที่ไดรับเป นเงินรางวัล เงินถูกสลาก กินแบง เงินมรดก ของขวัญเงินไดรับจากการประกันสุขภาพ อุบัติเหตุ ไฟไหม หรือ คา
นายหนา (ในกรณีที่ไมไดประกอบเป นธุรกิจ) และรายรับอื่นๆ ในประเภทเดียวกัน